سر نوشت و نگاه
گونه های خیسم زا نمی توانم پنهان کنم
سرنوشت را نمی توانم انکار کنم
اما خداوندا چرا در نگاه یک کودک منتظر اشک را نمی بینی
چرا سردی دستهای یک کودک بی پناه را حس نمی کنی
خداوندا سرنوشت چرا بد نوشت و چرا اینگونه نوشت
بازی روزگار با ما چرا اینگونه نوشت
روزگاری تلخ حسرت نگاه سردی دست
چشمهای خیس و دلهای غمگین و خسته
خداوندا جوابی برای اینها ندارم؟؟؟؟
